ถึงเวลาที่เสียงเพลงเดินทาง เป็นเวลาที่เราต้องไกลห่าง
หากเธอลองฟังจะรู้ว่ามีบางอย่างเก็บไว้ ที่ซ่อนไว้
เป็นเวลาที่ฉันต้องไปต่อ นาฬิกาชีวิตไม่เคยรอ
แต่ความทรงจำเหล่านั้น จะขอให้เธอเก็บไว้
เมื่อฉันต้องเป็นผู้ใหญ่
บทเพลงนี้คงเป็นเพลงสุดท้าย
แม้ยังเสียดายเวลา ที่ผ่านมา
ก็คงต้องผ่านไป
จากวันนี้คงมีแต่ความอ้างว้าง
ให้เสียงเพลงนี้แทนคำลา
แต่ฉันต้องไปต่อ และเธอต้องไปต่อ
เพื่อตามหาเพลงต่อไป
อีกไม่นานเพลงก็คงจบ
อยากให้มีรอยยิ้มเมื่อต้องจาก
ให้กลับมาฟังทุกครั้งถ้าเธออยากกลับไป
ให้เพลงนี้นำทางไป
ความทรงจำจะฝังในอากาศ
ลอยเป็นควันที่ฟุ้งบรรยากาศ
พาเธอลอยทะลุอวกาศในทุกครั้ง
ที่เธอเปิดฟัง
บทเพลงนี้คงเป็นเพลงสุดท้าย
แม้ยังเสียดายเวลา ที่ผ่านมา
ก็คงต้องผ่านไป
จากวันนี้คงมีแต่ความอ้างว้าง
ให้เสียงเพลงนี้แทนคำลา
แต่ฉันต้องไปต่อ และเธอต้องไปต่อ
บทเพลงนี้คงเป็นเพลงสุดท้าย
แม้ยังเสียดายเวลา ที่ผ่านมา
ก็คงต้องผ่านไป
จากวันนี้คงมีแต่ความอ้างว้าง
ให้เสียงเพลงนี้แทนคำลา
เพราะฉันต้องไปต่อ เธอต้องไปต่อ
ฉันต้องไปต่อ พวกเราต้องไปต่อ
เพื่อตามหาเพลงต่อไป